Week 3, cinema, pannenkoeken en Machu Picchu

Momenteel is het 9:26 en bevind ik mij in het pittoreske Aqua Calientes, beter bekend als Machu Picchu Pueblo. Dit klinkt natuurlijk als een droom, voor mij althans, maar in werkelijkheid heeft dit meer weg van een nachtmerrie. Maar voordat ik dat uit zal leggen zal ik ik eerst vertellen over de rest van mijn week.

Deze week was eigenlijk weer gewoon een week school en vrijwilligerswerk. Enkele uitzonderingen aldaar.
Ten eerste had ik deze week het dilemma dat ik niet kon pinnen en niet kon bellen naar Nederland. Geloof me, dat is een vreselijke combinatie. Na miljoenen banken afgelopen te zijn besloot ik na een geniaal advies van mijn waarde kameraad Chloé naar het Nederlands consulaat te gaan. Het Nederlands consulaat klinkt misschien nog enigszins chique maar het zat gewoon op de 5e verdieping van een ziekenhuisje in een buitenwijk. Desalniettemin was ik blij dat ik daar de ING kon bellen. De ING heeft voor mij geregeld dat ik bij een Western Union bank geld af kon halen. Dat lijkt eenvoudig, maar dat was het niet. Die dag heb ik een marathon gewandeld met als eindresultaat 557 soles, ruim voldoende voor een normale week.

Maandagavond ben ik naar de bioscoop gegaan en heb ik kunnen genieten van Bajo la Misma Estrella, oftewel the Fault in Our Stars. De bioscoop is hier supergoedkoop dus morgen ga ik weer!

Verder ben ik deze week weer naar Molino geweest en mag ik mezelf inmiddels de trotse eigenaar van een paar Nikes noemen. Deze schoenen zijn niet alleen mooi, nee ze zijn ook nog eens praktisch! Ik was niet van plan om bergwandelschoenen aan te gaan doen, maar nu dus al helemaal niet meer.

Op vrijdag was er een soort Peruaanse dag op school omdat morgen en overmorgen Fiestas Patrias (nationale feestdagen) zijn. Het was niet alleen leerzaam, het was ook nog eens buikverwennerig. De Peruaanse keuken is best lekker.

In de middag moest ik even boodschappen doen; 1 kilo melk, 2 liter melk en 8 eieren. Ik had namelijk aan de kindjes op vrijwilligerswerk beloofd dat ik pannenkoeken zou bakken. Ondanks dat ik capabel ben om alles in de keuken te laten mislukken waren ze behoorlijk goed gelukt al zeg ik het zelf.

En dan nu het verhaal over waarom dit meer een nachtmerrie dan een droom is. Gisterochtend vroeg vertrokken we met de bus vanuit Cuzco richting Hydro Electrica, een busreis van min of meer 9 uur. Als mijn mobiel verbinding had gehad had ik mensen nog even gesms't dat ik van ze houd, want met die chauffeur en die haarspeldbochten en dat tempo was ik mijn leven niet meer zeker. Het uitzicht was wel adembenemend mooi maar genieten was niet mogelijk omdat ik me door zijn absurde rijgedrag steeds slechter ging voelen.
Enfin, toen kwam een leuk deel. Vanaf Hydro Electrica moesten we 2,5 uur door een jungle lopen om bij het dorp te komen. Dit was supermooi! Alles was mooi groen met af en toe kleurrijke bloemen en constant het geluid van een rivier op de achtergrond.

Om half6 kwamen Estelle en ik aan op de Plaza de Armas in Agua Calientes, we hoefden dus maar een halfuurtje op onze gids te wachten. Dachten we. Om 8 uur was er nog steeds geen gids komen opdagen. Dat betekende geen diner, geen hotel(alle goedkopere hotels zaten vol), geen tickets voor machu picchu en geen vervoer terug.
Toen zijn we gaan bellen met onze school die de reis verkocht heeft. Uiteindelijk kwam een man ons ophalen en nam ons mee naar een restaurant. Nog steeds is mij niet geheel duidelijk of die man nou onze gids is of niet. In het restaurant kregen we miniscule porties te eten.
Vervolgens kregen we verdere informatie. Er was maar een kleine groep die tickets voor Machu Picchu en een hotel had. De rest had een probleem, waaronder ik. Van de taalschool waren er 4 mee op deze excursie; Jeronimo, Domitille, Estelle en ik. We hebben onze school gebeld en die zouden een hotel voor ons regelen. Het geld voor de tickets voor Machu Picchu kregen we van de meneer die ons mee nam aan het restaurant.

Alles duurde superlang waardoor we pas na 12'en in ons hotel in konden checken terwijl we om 5:00 al in de rij moesten staan voor de tickets voor Machu Picchu. Ook hadden we maar 3 bedden voor 4 personen. Maargoed, wij waren blij dat we überhaupt een bed hadden.

Nog voor 5:00 stonden we in de regen in de rij voor de tickets terwijl het loket pas om 5:20 open ging. Alsof er nog niet genoeg niet volgens plan was gegaan bleek dat er voor de ochtend geen kaartjes meer waren en dat onze trein terug door de jungle ook vol zat. De enige mogelijkheid was kaartjes kopen voor de middag met als gevolg dat we onze bus terug naar Cusco zullen missen. Dit hebben we uiteindelijk maar gedaan. Dometille en Jeronimo nemen vannacht een bus terug en Estelle en ik blijven hier nog een nachtje. We hebben hier een hostel voor 50 soles per persoon per nacht gevonden. Ik vind echt alles beter dan met zo'n dolle chauffeur van hier 's nachts over onverlichte wegen langs diepe ravijnen rijden.

Hopelijk is Machu Picchu vanmiddag mooi en kan ik er toch nog een mooie dag van maken!

Komende week is mijn laatste week dat ik les heb. Het is echter een lesweek van 3 dagen door de Fiestas Patrias. Deze week ga ik verder eindelijk Sacsayhuaman bezoeken en ga ik naar de dierentuin en nog een keer naar de bioscoop misschien.

Heel veel liefs en kusjes uit Peru !